Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Μετακόμιση

Βρισκόμαστε στο προτελευταίο στάδιο ηχογράφησης του καινούργιου υλικού και πιο συγκεκριμένα στη μείξη. Η έκθεση του υλικού αποκτά χρονικό ορίζοντα και σύντομα θα υπάρχουν νεώτερα.
Η προοπτική συναυλίας-ζωντανής διάδρασης δεν υπάρχει στο άμεσο μέλλον.


Από τούδε και στο εξής θα μας βρίσκετε ψηφιακά αυτόνομους στην καινούργια απείθαρχη και φιλόξενη διεύθυνση

http://wxra.squat.gr



Συνεχίζουμε...

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Με πληθαίνεις...

Για τη συναυλία στην Υφανέτ 1 Αυγούστου 2009


από το ταξίδι προς τη Θεσσαλονίκη



τη συναυλία


και την επιστροφή...







Όλες αυτές οι στιγμές που αποτυπώνονται εδώ δεν μπορούν παρά να καταγράφουν το γεγονός και να τρέφουν τον αρχειακό χαρακτήρα του ιστολογίου. Για όλους και όλες που έζησαν και ζήσαμε το γεγονός δεν υπάρχει τίποτε άλλο να πούμε μεταξύ μας -ο ένας και η μία στον άλλο και την άλλη- πέρα από δυο λέξεις: Με πληθαίνεις...

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Ραντεβού στην "Υφανέτ" 31-2 Αυγούστου


Η Ωχρά Σπειροχαίτη στο πλαίσιο αποτροπής κάθε απόπειρας καταστολής αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και κατειλημμένων/απελευθερωμένων χώρων συμμετέχει στο τριήμερο της κατάληψης "Υφανέτ".
Κάθε προσπάθεια της θλιβερής και ματαιόδοξης αστικής ηγεμονίας να μας κάνει κομμάτι του κόσμου της θα αποτύχει. Στο βαθμό που αποτυγχάνει η άθλια προπαγάνδα, η γελοία συκοφαντία και ο χυδαίος ιδεολογικός πόλεμος της κυριαρχίας ενάντια στις ελεύθερες συνειδήσεις δεν μένει τίποτε άλλο από το να επιστρατευτεί ο κατασταλτικός συρφετός. Αυτό που δεν θα γίνει ποτέ κατανοητό από την αστική διαφώτιση είναι ότι δεν υπερασπιζόμαστε τα ντουβάρια κάποιων απελευθερωμένων προπυργίων αλλά τις σχέσεις, εκείνεις τις κοινωνικές σχέσεις χωρίς εξουσίες, ιδιοκτησίες, ανισοτιμίες, διακρίσεις και αποκλεισμούς. Και σ' αυτό το πεδίο έχουν ήδη ηττηθεί. Στο φυσικό πεδίο, ωστόσο, θα πρέπει να δώσουν μια σκληρή μάχη κι εκεί δεν είναι καν σίγουρο ότι θα περισώσουν ακόμη και τα προσχήματά τους.
Ραντεβού λοιπόν 31-2 Αυγούστου στην Υφανέτ στη Σαλονίκη με τη δική μας ψηφίδα να κατατίθεται το Σάββατο 1 Αυγούστου μετά τις 10 το βράδυ...

[Προσθήκη 25 Ιούλη 11πμ:
Λίγες μόλις ώρες αφότου αναρτήσαμε τις παραπάνω γραμμές η κατάληψη "Υφανέτ" δέχτηκε εμπρηστική επίθεση. Παραθέτουμε το κείμενο της κατάληψης:

Σήμερα σάββατο στις 5.05 το ξημερώματα κάποια σαΐνια έβαλαν γκαζάκια στη σιδερένια κεντρική είσοδο της κατάληψης Φάμπρικα υφανέτ. Τοποθέτησαν τσάντα που περιείχε 6 γκαζάκια, 1 τετράλιτρο μπιτόνι και ένα κουτί προσανάματα.
Η έκρηξη έγινε αντιληπτή από κόσμο που ήταν μέσα στην κατάληψη και βρίσκεται σε επιφυλακή μετά τις τελευταίες απειλές για καταστολή των κατειλημένων χώρων. Αμέσως βγήκαμε στην είσοδο και με τη βοήθεια γειτόνων που είδαν τη φωτιά τη σβήσαμε ενώ ζημιές δεν προκλήθηκαν.
Εντύπωση μας έκανε η "γρήγορη κινητοποίηση" της αστυνομίας αφού 6' μετά την έκρηξη 3 περιπολικά, 1 ασφαλίτικο και ένα τζιπάκι άρχισαν να κόβουν βόλτες σε κοντινή απόσταση. Μάλιστα το τζιπάκι κάποια στιγμή σταμάτησε και οι μπάτσοι άρχισαν να προκαλούν..
Μετά από 20' δύο διμοιρίες ανέβηκαν στη γωνία κατσιμίδη με εγνατία και συνέχισαν να προκαλούν. Άλλος κόσμος ειδοποιήθηκε με τηλέφωνα και ήρθε γρήγορα.
Είναι η δεύτερη επίθεση μέσα σε 4 μέρες που δέχεται κατειλημένος χώρος στη θεσσαλονίκη ( η πρώτη ήταν στο κατειλημένο βαγόνι radio revolt μέσα στα πανεπιστήμια).
Τίποτα δεν θα μας κάμψει από το να υπερασπιστούμε με αποφασιστικότητα τους χώρους όπου ζούμε και αναπνέουμε.

Προσυπογράφουμε την τελευταία φράση, δυναμώνουμε την αποφασιστικότητά μας και πυκνώνουμε την παρουσία μας στους απελευθερωμένους χώρους.]

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

τί χαμπάρια;

Όλα όσα μας έχουν συμβεί σε σχέση με επί μέρους "επιλογές", μια στρατιωτική θητεία, η ξενιτιά, οι "υποχρεώσεις", έχουν αδρανοποιήσει το συλλογικό μέρος. Ως Ωχρά Σπειροχαίτη θα ξαναβρεθούμε μέσα στο καλοκαίρι για να μπορέσουμε στις αρχές φθινοπώρου να τελειώσουμε τη μίξη του τρίτου δίσκου (οι πηγές έχουν γραφτεί) ώστε να κυκλοφορήσει το καινούργιο υλικό. Τότε είναι που θα μπορέσουμε να στήσουμε ή να συμμετάσχουμε και σε μερικές συναυλίες.

Τα λέμε...




ΥΓ. από το φθινόπωρο θα μετακομίσουμε σε αυτοδιαχειριζόμενο ιστολόγιο για να τελειώνουμε και με την όποια ενδοτικότητα στην καπιταλιστική επικυριαρχία του διαδικτύου. Η νέα διεύθυνση είναι http://wxra.squat.gr και μπορείτε από τώρα να ρίξετε μια ματιά στο "γιαπί" και να μας μεταφέρετε τη γνώμη σας.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

θυμάσαι που περπάτησα στα χρώματα;



Αθήνα, Πολυτεχνείο, στην αίθουσα του Μηχανουργείου, 14 Μάρτη, θραύσμα από μια νύχτα αλληλεγγύης...

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Στιγμές...

Δευτέρα 9 Μάρτη, απόγευμα, συνέλευση στα "καμαρίνια" με την ομάδα φοιτητών/τριών που διαχειρίζονται το Μηχανουργείο, εξηγούμε ποιοί είμαστε, τί θέλουμε, ενδιαφέρον, αποδοχή, ζεστό κλίμα
Δευτέρα βράδυ ξενύχτι για την αφίσα, το στήσιμο, ταξίδι στο Δεκέμβρη μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες, ας μην έχει τσιτάτο, ας μιλάει από μόνη της η εικόνα, ας μην κυκλώσουμε το άλφα στην υπογραφή, ο Δεκέμβρης φτάνει και περισσεύει
Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, αφισοκολλήσεις, πρόβες, συζητήσεις για το υλικό
Παρασκευή απόγευμα στο Μηχανουργείο, φροντίδα για την καθαριότητα, τα φώτα, οι προτζέκτορες, η ακουστική, η τελευταία πρόβα μεταμεσονύχτια
Σάββατο μεσημέρι, τα ηχητικά μηχανήματα έρχονται, οι άνθρωποι μας ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν χρήματα, μεράκι για τον ήχο, μεράκι για τον χώρο, έρχονται φίλοι και σύντροφοι για βοήθεια, γίναμε όλοι φροντιστικοί οικοδεσπότες
Σάββατο βράδυ, συναυλία, κόσμος μέσα στο χώρο, κόσμος έξω, οι αντοχές του χώρου δοκιμάζονται, μυσταγωγικό κλίμα, συγκίνηση, ενθουσιασμός, οργή, ανθρωπινότητα, ένα γράμμα που στείλαν αιχμάλωτοι του Δεκέμβρη για την βραδυά από την Α' πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, επιβεβαίωση της αλληλεγγύης
Μια βραδιά, ένα θραύσμα Δεκέμβρη, ένα σοβαρό ενέχυρο, συνεχίζουμε...


ΥΓ... και με 1500 ευρώ περισσότερα στο ταμείο αλληλεγγύης για τους αιχμαλώτους των Δεκεμβριανών

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Συναυλία στην Αθήνα το Σάββατο 14 Μάρτη


Επιτέλους! Για μάς που αρπάξαμε ό,τι μας αναλογούσε από τη χαρά των δεκεμβριανών και λόγω αντικειμενικών δυσκολιών δεν μπορέσαμε να δοκιμαστούμε σε επίπεδο έργου μέσα στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους προφυλακισμένους και διωκόμενους της εξέγερσης, το ραντεβού παρέμεινε ανοιχτό. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Έτσι, το Σάββατο, σας καλούμε σε μια συναυλία μας για την αλληλεγγύη και οικονομική ενίσχυση προς τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να συλληφθούν μέσα στον Δεκέμβρη.

Ραντεβού στο Μηχανουργείο του ΕΜΠ στις 9.30μμ

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Από και Για την Λυρική



Απίστευτα πράγματα/ θα τα ξαναζήσουμε;/ πολύς κόσμος, διαφορετικός/ εξεγερμένοι, εξεγερμένες/ μυρωδιά Δεκέμβρη παντού/ τα ζητήματα ανακατεμένα/ καλλιτέχνες του κυρίαρχου πολιτισμού/ τεχνικοί και τεχνίτες/ κάποιοι έτοιμοι για ρήξεις/ οι ταυτότητες σε αμφισβήτηση/ δεν είπαμε δα ότι θα τα κάνουμε και όλα με όλους/ ναι, εντάξει, ίσως είναι μια απλή ανταλλαγή απόψεων/ ενδεχομένως όμως να βγει και κάτι.


Η σαλάτα όχι πάντοτε γοητευτική
-καμιά ωραιοποίηση!-
τα νοήματα συχνά χάνονται
και η κούραση θερίζει
η συνέλευση αρχίζει στις 21:30 και τελειώνει στις 2:00
αλλά αν δεν βρέξεις κώλο δεν τρως ψάρια...

πάντως η προσπάθεια σπουδαία
ή τουλάχιστον
αξίζει στα σίγουρα


Αν είστε στην Αθήνα, λοιπόν
ελάτε, ελάτε, ελάτε!


Υ.Γ. Μανόλη το υποπτευόμουν, ήταν θέμα χρόνου, αλλιώς δεν θα το'γραφες στον επίλογο...


Αναδημοσίευση από το aimof.blogspot.com

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Ε.ξεγερμένη Λ.αϊκή Σ.κηνή






Ε.ξεγερμένη Λ.αϊκή Σ.κηνή



Η εξέγερση του Δεκέμβρη δικαιώνοντας όλους τους προηγούμενους κοινωνικούς αγώνες έδωσε το έναυσμα για γενικευμένη αντίσταση σε όλα αυτά που μας προσβάλλουν και μας υποδουλώνουν. Πυροδότησε τον αγώνα για τη ζωή, που κάθε μέρα απαξιώνεται. Σε πείσμα όλων όσων βλέπουν την εξέγερση σαν πυροτέχνημα και τη θάβουν τελειώνοντας τον επικήδειο με το «η ζωή συνεχίζεται» απαντάμε ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θέτει τη ζωή μας σε μια νέα βάση. Όλα έχουν μείνει μετέωρα, όπως και ο θυμός μας. Η αγωνία μας δεν έχει κοπάσει γι’ αυτό είμαστε ακόμα εδώ.. Εξέγερση στους δρόμους, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα εργατικά κέντρα, τους δήμους και τα πάρκα. Εξέγερση και στην τέχνη.
Κόντρα σε μια τέχνη- θέαμα που καταναλώνεται από παθητικούς θεατές. Κόντρα σε μια αισθητική που αποκλείει την διαφορετικότητα. Κόντρα στον πολιτισμό που καταστρέφει πάρκα και δημόσιους χώρους στο όνομα του κέρδους.
Ενώνουμε τις φωνές μας με όσους αγωνίζονται. Είμαστε αλληλέγγυοι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και στους συλληφθέντες της εξέγερσης.
Απαντάμε στην κρατική καταστολή, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απόπειρα τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης από τα ΜΜΕ με τον αγώνα μας και τον πολιτισμό.
Μια πρωτοβουλία ανθρώπων των τεχνών (θεωρώντας τέχνη τη ζωή του καθενός) οικειοποιείται ένα χώρο για την Τέχνη της ζωής του καθενός θέτοντας το ζήτημα της αναδημιουργίας της κουλτούρας σε μια νέα βάση. Επιδιώκουμε μια τέχνη αδιαμεσολάβητη, ανοιχτή σε όλους, που ο καθένας μπορεί να είναι φορέας της.
Απελευθερώνουμε την Εθνική Λυρική Σκηνή, γιατί εξ’ ορισμού μας ανήκει. Έχουμε την ανάγκη να πούμε τα πράγματα από την αρχή και να ξαναβρούμε το ρόλο της τέχνης. Μέσα από διαδικασίες αυτοργάνωσης προτείνουμε ελεύθερες δημιουργικές δράσεις από όλους και για όλους όσους θεωρούν τον πολιτισμό προϊόν συλλογικής δημιουργίας.
Για να ξανακερδίσουμε τον πολιτισμό που μας στερείται.



ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΣΤΙΣ 9 μ.μ.




ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ



(ελεύθεροι λυρικοί)
http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com

Γιατί καταλαμβάνουμε την Λυρική

Για να απαντήσουμε σ’ αυτούς που μπορεί να αναρωτηθούν γιατί μια κατάληψη του ιστορικού κτιρίου της Λυρικής εκθέτουμε καταρχάς κάποιους συνειρμούς με ιστορικά γεγονότα.
• Στις 29 Σεπτεμβρίου 1941 η οπερέτα «Βαρώνος Ατσίγγανος» του
Γ. Στράους παρουσιάστηκε από την Λυρική σκηνή στο θέατρο Πάρκ.
Την ίδια ημέρα 2000 κάτοικοι της περιοχής της Δράμας εκτελούνταν από τις δυνάμεις κατοχής σε αντίποινα για τις επιθέσεις αντιστασιακών ομάδων.
• Η « Κάρμεν» του Μπιζέ ανέβηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1942 στο θέατρο Ολύμπια, ολόγυρα ο μεγάλος λιμός του χειμώνα του 42 μάστιζε την Ελλάδα, όπου το 63% του πληθυσμού υποσιτίζονταν με αποτέλεσμα 100.000 νεκρούς από ασιτία.
• Η «Αρπαγή από το Σεράϊ» του Μότσαρτ ανέβηκε στις 30 Μάη 1945,
την ίδια ημέρα ο Τριαντάφυλλος Τριανταφύλλου δολοφονήθηκε στο Πουρί Θεσσαλίας, ήταν εκείνο τον μήνα ένα από τα 56 θύματα της τρομοκρατίας από παρακρατικές ομάδες δωσίλογων & μοναρχοφασιστών που συνεργάζονταν με κρατικές δυνάμεις, ενώ υπήρχαν 18.708 πολιτικοί κρατούμενοι σε όλη την Ελλάδα.
• «Ο Βαφτιστικός» του Θεοφράστου Σακελλαρίδη παρουσιαζόταν στις 17 Ιουλίου 1948, ταυτόχρονα βόμβες Ναπάλμ δοκιμάζονταν για πρώτη φορά στον Γράμμο όπου κορυφωνόταν ο Εμφύλιος.
• Στις 22 Νοεμβρίου 1973, πέντε ημέρες μετά την είσοδο των τανκς στο Πολυτεχνείο και μόλις δύο ημέρες μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου που είχε επιβληθεί από το δικτατορικό καθεστώς, η Λυρική σκηνή ανακοίνωνε στο κοινό της ότι μπορούσε πλέον να παρακολουθήσει τις οπερέτες «Οι Παλιάτσοι» και «Καβαλαρία Ρουστικάνα».
• Όταν δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Καλτεζάς, όποτε εκπυρσοκροτούν περίστροφα αστυνομικών, την ημέρα που ανάγκασαν την Κ. Κούνεβα να πιεί βιτριόλι, τις ημέρες που οποιοσδήποτε μπάτσος παίρνει την διαταγή να χτυπήσει διαδηλωτές, τις βραδιές που οι συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη είναι ακόμα στις φυλακές, την στιγμή που οποιοσδήποτε μαθαίνει ότι χάνει την δουλειά του, η Λυρική προσφέρει στο κοινό της διαφυγή και στην κοινωνία μιά καθησυχαστική εικόνα ευμάρειας.

Αυτή την στιγμή δεν θα ασχοληθούμε ούτε με το ποιοι έβλεπαν αυτές τις παραστάσεις, ούτε ποιοι τις παρουσίαζαν, ούτε ποιοι διορίζονταν σαν διευθυντές της Λυρικής όλα αυτά τα χρόνια από την κατοχή, στον εμφύλιο αλλά και αργότερα όπως πχ στην διάρκεια της δικτατορίας.

Η κατάληψη ενός συμβόλου σαν τη Λυρική δεν έγινε για αποπληρωμή ιστορικών χρεών, έγινε απλά γιατί θέλουμε να θυμίσουμε σε όλους, διοικούντες, κυβέρνηση, καλλιτέχνες η θεατές, ότι εκεί έξω και τώρα μέσα, υπάρχει και ένας άλλος κόσμος αναπόσπαστο τμήμα του λαού της χώρας μας, που δεν μπορείτε να τον αγνοείτε παρά το γεγονός ότι πυροβολιέται, πνίγεται με δακρυγόνα, κατεβαίνει σε μπλόκα, απαιτεί λίγο αέρα αντί για τσιμέντο και συγχρόνως αναρωτιέται και διεκδικεί μιά άλλη θέση της τέχνης στην κοινωνία.



Αυτή την άλλη θέση θα προσπαθήσουμε να επεξεργαστούμε αυτές τις μέρες της κατάληψης, σε μια διαρκή δημόσια συζήτηση, δίνοντας λόγο στους αποκλεισμένους πέραν των συνόρων της κατεστημένης τέχνης, επαναπροσδιορίζοντας αυτά τα σύνορα και να δώσουμε τόπο σε μια άλλη δημιουργικότητα με διαρκή καλλιτεχνικά εργαστήρια και μαθήματα - προτάσεις.

Ελεύθεροι Λυρικοί